وقتی در زندگی ماهها و سالهایی را گذرانده باشی که گاهی ثانیه ثانیه اش در تمنا و آرزوی مرگ گذشته باشد و سالها به این امید سر بر بالین نهاده باشی که طلوع صبح صادق فردا را نبینی.. آن وقت تو دیگر یک محمد هستی..